Իստմիկո-ցերվիկալ անբավարարություն

Իստմիկո-ցերվիկալ անբավարարություն

Հայտնի են մի շարք պատճառներ, որոնք հանգեցնում են ինքնաբեր վիժումների: Դրանցից մեկը Իստմիկո-ցերվիկալ անբավարարությունն (ԻՑԱ) է. այսինքն, երբ արգանդի պարանոցը չի հաղթահարում աճող ծանրաբեռնվածությունը (աճող պտուղը, պտղաջրերը), և պարանոցը սկսում է վաղաժամ բացվել:

Ընթերցեք նաև՝  Կեղծ հղիության նշաններ

Հասկանալու համար, թե ինչպես է զարգանում այս պաթոլոգիան, նախ պետք է իմանալ արգանդի կառուցվածքը: Արգանդը բաղկացած է մարմնից (որտեղ հղիության ընթացքում զարգանում է պտուղը) և արգանդի պարանոցից, որը էնդոցերվիկսի հետ միասին հանդիսանում է ծննդաբերության ուղիների ընդհանուր բաղադրիչներից մեկը: Արգանդի վզիկը տանձաձև է, ունի 3-4 սմ երկարություն։ Արգանդի մարմնի հատվածից սահմանափակվում է ներքին բացվածքով, իսկ հեշտոցում՝ արտաքին բացվածքով: Արգանդի պարանոցը բաղկացած է շարակցական և մկանային հյուսվածքներից, ընդ որում, մկանային հյուսվածքը կազմում է նրա ընդամենը 30 %-ը և հիմնականում կենտրոնացած է ներքին բացվածքի հատվածում՝ կազմելով մկանային օղակ, որը պետք է պահի պտղաձուն արգանդի խոռոչում: Այս մկանային օղակի ցանկացած վնասվածքի դեպքում արգանդի պարանոցը դադարում է կատարել իր գործառույթը, որն էլ անվանվում է Իստմիկո-ցերվիկալ անբավարարությունը (ԻՑԱ): ԻՑԱ-ի տեսակները

Տրավմատիկ ԻՑԱ

Համարվում է, որ ներարգանդային տարբեր միջամտությունների ժամանակ, որոնք ներառում են արգանդի պարանոցի բացում, կարող է վնասվել վզիկի մկանային օղակը և հանգեցնել վիժման։

Ֆունկցիոնալ ԻՑԱ

ԻՑԱ-ն ձևավորվում է հղիության 11-27-րդ շաբաթների ընթացքում, բայց ավելի հաճախ՝ 16-27-րդ: Պտղի ներարգանդային աճի այս ժամանակահատվածում են զարգանում մակերիկամային խցուկները` էնդոկրին օրգանը, որն այլ հորմոններից բացի արտադրում է նաև անդրոգեններ (արական սեռական հորմոններ), որոնք ունեն իրենց դերը այս պաթալոգիայի զարգացման մեջ։ Եթե առկա է արական սեռական հորմոնների լրացուցիչ քանակ, և միևնույն ժամանակ հղի կնոջ մոտ նույնպես առկա է այս հորմոնների բարձր մակարդակ, կամ կինն ունի բարձր զգայունություն դրանց նկատմամբ, ապա դրանց ազդեցությամբ արգանդի պարանոցը թուլանում, կրճատվում և բացվում է, իսկ պտղաձվի ստորին հատվածը վնասվում է, պտղաթաղանթը կորցնում է իր ամրությունը, և տեղի է ունենում պտղաջրերի արտահոսք: ԻՑԱ-ի դեպքում վիժումը սովորաբար առանց ցավի է ընթանում և սկսվում է պտղաջրերի արտահոսքով:

ԻՑԱ-ի ախտորոշումը

Արգանդի պարանոցի վիճակը կարելի է գնահատել նաև հեշտոցային ՈՒՁՀ-ով, չափում են արգանդի պարանոցի երկարությունը և ուսումնասիրում ներքին բացվածքի վիճակը: Եթե արգանդի վզիկի երկարությունը 2,5 սմ-ից պակաս է, ապա սա համարվում է ԻՑԱ-ի ախտանիշ։

ԻՑԱ-ի բուժումը

-Օղ

- վիրաբուժական կար
 
 
 Աղբյուրը
 
 
 Բաժանորդագրվեք նաև մեր․ Տելեգրամյան ալիքին , Ֆեսբուքյան էջին, Ինստագրամյան էջին , Յութուբյան ալիքին