Արգանդի պարանոցի կոնիզացիա

Արգանդի պարանոցի կոնիզացիան ախտահարված օրգանի կոնուսաձև հատվածի հեռացումն է։ Ստացված նյութը ենթարկվում է հյուսվածքաբանական հետազոտության՝ պարզելու քաղցկեղի առկայությունը։
Արգանդի պարանոցը կարող է ախտաբանական փոփոխությունների ենթարկվել հետծննդաբերական վնասվածքների և պատռվածքների, նախաքաղցկեղային հիվանդությունների, էկտրոպիոնի, բարորակ նորագոյացությունների արդյունքում։
Ճիշտ ժամանակին խնդիրը ախտորոշելու և արգանդի պարանոցի կոնիզացիան կատարելու դեպքում հնարավոր է վերացնել օրգանի ախտաբանական փոփոխություններն ու ապագայում խուսափել ավելի ծանր հիվանդություններից։
Արգանդի պարանոցի կոնիզացիայի ռադիոալիքային և այլ մեթոդներ
Այսօր կա կոնիզացիայի մի քանի մեթոդ, որոնցից յուրաքանչյուրն ունի իր առավելություներն ու թերությունները՝
- դանակային` վիրահատական միջամտություն նշտարիկով (հազվադեպ է կիրառվում, որովհետև բարդությունների առաջացմն վտանգը մեծ է),
- ռադիոալիքային, որի դեպքում կոնիզացիան կատարվում է «Սուրգիտրոն» կոչվող ռադիոալիքային սարքով, որն օգնում է նվազագույնի հասցնել արյան կորուստը և զգալիորեն կրճատել հետվիրահատական շրջանի տևողությունը (այսօր այդ մեթոդն ավելի արդյունավետ է և պահաջված),
- լազերային՝ վիրաբուժական կոնիզացիա CO2-ով և ԿՏՌ լազերով, որն ավելի թանկարժեք է և բարդությունների առաջացման վտանգն էլ մեծ է։
Ռադիոալիքային վիրաբուժության սկզբունքը հիմնված է այն բանի վրա, որ էլեկտրոդի բարձր հաճախականությամբ ճառագայթները մաշկի հետ շփման ժամանակ ջերմություն են արձակում, որը հոդս է ցնդեցնում բջիջները։ Արդյունքում կտրվածքն ստացվում է կատարյալ հավասար և կոկիկ, և հարակից հյուսվածքներն էլ չեն վնասվում։
Ռադիոալիքային մեթոդի առավելություններն են՝
- հյուսվաքների վրա տրավմատիկ և մեխանիկական նվազագույն ազդեցություն,
- բնական ֆիզիոլոգիական բոլոր ֆունկցիաների պահպանում,
- բարձր ճշգրտություն, որը թույլ է տալիս լիովին հեռացնել ուռուցքը, հղկել հյուսվածքի վնասված հատվածները և նմուշ վեցնել հետագա հետազոտության համար,
- հետվիրահատական շրջանի կարճ տևողություն և արյունահոսության վտանգի նվազեցում,
- ամբուլատոր պայմաններում միջամտությունն անցկացնելու հնարավորություն։
Ինչպե՞ս է կատարվում միջամտությունը
Արգանդի պարանոցի կոնիզացիան տևում է առավելագույնը 15 րոպե՝ կախված ախտահարման բարդությունից։ Միջամտությունից հետո նշանակվում է հակամանրէային և օրգանիզմն ամրացնող թերապիա։ Հաջորդող 4-6 շաբաթվա ընթացքում խորհուրդ է տրվում խուսափել սեռական հարաբերությունից, ֆիզիկական ծանրաբեռնվածությունից և հիգիենիկ տամպոնների օգտագործումից։