Ինչո՞ւ է արմունկների մաշկը չորանում, ի՞նչ անել 

Ինչո՞ւ է արմունկների մաշկը չորանում, ի՞նչ անել  

 Որն է արմունկների մաշկի առանձնահատկությունը 

 Այս հատվածի մաշկը տարբերվում է մարմնի այլ հատվածների մաշկից: Նախ  այս հատվածում գրեթե չկան ճարպեր, որի գաղտնիքը ջրա-լիպիդային թթվային  պաշտպանիչ շերտի առաջացումն է: Դրա պատճառով վերին մաշկի շերտը` էպիդերմիսը, գործնականում պաշտպանված չէ խոնավության կորստից: Առանց բնական պաշտպանիչ շերտի՝ այն սկսում է կլպվել և նույնիսկ ճաքճքել: Երկրորդ՝ արմունկների մաշկը մշտական շարժման մեջ է։ Լրացուցիչ բեռին դիմակայելու պատճառով այն ստիպված է ձգվել և կոշտանալ: Այնուամենայնիվ, այս դժվարությունը ոչ միայն արմունկինն է, այլև՝ հոդերինը։ Նման խնդիր ունի նաև ծնկների և կոճերի մաշկը: 

 Արմունկների չոր մաշկն ինքնին վտանգավոր չէ, բայց պետք չէ հասցնել այն ճաքճքվածության, որի դեպքում դեպի խորը շերտեր կարող են թափանցել բակտերիաներ ու վիրուսներ, որոնք հանգեցնում են ավելի լուրջ խնդիրների: 

 Ինչու է  մաշկը չորանում  

Սովորաբար, մաշկի վիճակը վատթարանում է չոր օդի, ջերմաստիճանի իջեցման ու հագուստի հետ մշտական շփման պատճառով: Այնուամենայնիվ, արմունկների մաշկը կարող է չորանալ նաև ամռանը: 

 Ահա՛ ամենատարածված պատճառները 

• Լվացվելու չափազանց ագրեսիվ միջոցներ, որոնք էլ ավելի են չորացնում էպիդերմիսը: Օրինակ, սովորական ալկալային օճառը ոչնչացնում է թթվային մաշկի շերտը, և էպիդերմիսին անհրաժեշտ է երկու-վեց ժամ՝ հավասարակշռությունը վերականգնելու համար: 

• Սեղանին արմունկներով հենվելու սովորությունը, որի պատճառով տեղի են ունենում լրացուցիչ ճնշում և շփում: 

• Կոպիտ կամ սինթետիկ հագուստ, որը գրգռում է մաշկը: 

• Տաք ջրով ցնցուղի կամ լոգանգի ընդունումը։ Բարձր ջերմաստիճանի պատճառով մարմինը կորցնում է խոնավությունը, և ջրազրկումն առաջին հերթին նկատելի է զգայուն հատվածներում: Երկարատև լոգանքներն ավելի շատ են վնասում մաշկը, քան ցնցուղը։ Երկար մնալով տաք ջրի մեջ՝ վնասվում է էպիդերմիսը, այսինքն՝ զրկվում պաշտպանությունից: 

• Լողավազանի քլորացված ջուր: Արմունկի չպաշտպանված մաշկի վրա քիմիական նյութերի նկատմամբ ալերգիան առանձնահատուկ է դրսևորում: 

• Վիտամինների և միկրոէլեմենտների պակաս, որոնք խթանում են մաշկի թարմացումը: Այս դեպքում առավել արժեքավոր են՝ A և E վիտամինները, բիոտինը, ցինկը: 

 Ինչպես օգնել մաշկին 

Առանց պատշաճ խնամքի արմունկների մաշկն արագորեն դառնում է ճաքճքված: Ահա, թե ինչ են խորհուրդ տալիս մաշկաբանները. 

• Փորձեք ավելի քիչ ժամանակ անցկացնել ջրի մեջ, հատկապես տաք կամ քլորացված: 

• Փոխեք ալկալային օճառը ավելի մեղմ միջոցներով, որոնց pH-ն ավելի մոտ է մաշկի թթվայնությանը։ Կարելի է օգտագործել միջոցներ, որոնք պարունակում են կաթնաթթու, իսկ տրիկլոզան կամ պերօքսիդ պարունակող օճառներ խորհուրդ չի տրվում ամեն օր օգտագործել։ 

• Ջրային ընթացակարգերից հետո անպայման պետք է խոնավացնել մաշկը:  

• Խորհուրդ է տրվում ամենօրյա խնամքի համար օգտագործել քսուքներ, բայց ոչ օրգանական յուղեր, որոնք մաքրում են լիպիդները՝ ավելի չորացնելով մաշկը։ 

• Անհրաժեշտ է սննդակարգում ներառել մաշկի համար օգտակար մթերքներ, ինչպիսիք են՝ մրգերը, բանջարեղենը, ընդեղենը և սերմերը, յուղոտ ձուկը և այն ամենն, ինչը հարուստ է հակաօքսիդանտներով և չհագեցած ճարպաթթուներով։ 

• Անհրաժեշտ է պաշտպանել մաշկը արևից, քամուց և ցրտից։ Հագնվե՛ք եղանակին համապատասխան, մի՛ մոռացեք օգտագործել արևապաշտպան քսուքներ, եթե երկար ժամանակ եք անցկացնում դրսում։ 

• Եթե չունեք մաշկային հիվանդություններ, ապա կօգնեն նուրբ պիլինգը և խոզանակով մերսումը։ Այս պրոցեդուրաները պետք է իրականացնել շաբաթը մեկ անգամից ոչ հաճախ։ 

Երբ է պետք դիմել բժշկի 

Եթե, չնայած խնամքին, արմունկների մաշկը կլպվում է, հայտնվում են ճաքեր և խոցեր, արժե զգոն լինել, քանի որ չորությունն առողջական լուրջ խնդիրների նշան է: Ահա՛ դրանցից մի քանիսը. 

• Հորմոնալ անհավասարակշռություն: 

 Օրինակ, էստրոգենի մակարդակի անկում, որն օգնում է մաշկին պահպանելու խոնավությունը: Այս հորմոնի նվազումը սովորաբար նկատվում է դաշտանադադարի, հղիության և դաշտանի ընթացքում: 

• Շաքարախտ և էնդոկրին համակարգի այլ խանգարումներ: Դրանք արտացոլվում են մաշկի վրա, և հատկապես նկատելի են արմունկների և ծնկների վրա: 

• Երկաթի անբավարարություն՝ անեմիա: Այս դեպքում հեմոգլոբինի արտադրությունը խանգարվում է երկաթի անբավարարության պատճառով: 

• Արմունկի էկզեմա, որի դեպքում առաջանում են ճաքեր և խոցեր: 

• Փսորիազ, որի դեպքում մաշկի վրա առաջանում է կլպվող ցան:

Նկատելով կասկածելի ախտանիշներ՝ այցելե՛ք բժշկի: Միայն մասնագետը կկարողանա տալ վերջնական ախտորոշում:

Աղբյուրը
 
 Բաժանորդագրվեք նաև մեր․ Տելեգրամյան ալիքին , Ֆեսբուքյան էջին, Ինստագրամյան էջին , Յութուբյան ալիքին