Ներարգանդային պարույր․ տեղադրե՞լ, թե՞ ոչ
74927
Ներարգանդային պարույրը հակաբեղմնավորման մեթոդներից մեկն է և ունի իր ցուցումներն ու հակացուցումները, դրական և բացասական հատկությունները։
Պարույրների տեսակները
ՆԱՊ-ը փոքրիկ հարմարանք է, որ տեղադրվում է արգանդի խոռոչի մեջ։ Այդ մասին մանրամասն կարդացեք ստորև նշված հոդվածում։
Կարդացեք՝ Ներարգանդային պարույրը որպես բեղմնականխիչ միջոց
Ժամանակակից պարույրները մետաղ և հորմոն (Միրենա) պարունակող են։ Մետաղական պարույրների մի տեսակ կա, որը պղինձ է պարունակում։ Այն թթվայնություն ձեռք բերելով՝ հավելյալ պայմաններ է ստեղծում և խոչընդոտում ձվաբջջի՝ արգանդի պատին ամրանալը։ Կան նաև այլ մետաղներից պատրաստված պարույրներ, սակայն դրանց կիրառելիությունը ցածր է: Մետաղե ՆԱՊ-երը կիրառվում են հիմնականում հակաբեղմնավորիչ ազդեցության համար:
ՆԱՊ-երի վերջին սերունդը հորմոններ, մասնավորապես՝ պրոգեստին է պարունակում։ Ամեն օր կնոջ արյան մեջ փոքր քանակությամբ լևոնորգեստերիլ է ներթափանցում, որի արդյունքում էնդոմետրիումը փոփոխության է ենթարկվում, և ձվաբջջին չի հաջողվում ամրանալ արգանդի պատին։ Հորմոն պարունակող ՆԱՊ-երը հաճախ նշանակվում են նաև բուժման նպատակով։ Ամենահայտնի ներկայացուցիչներից են Միրենան և Զայդեսը։
Բացի այդ, ՆԱՊ-ը խթանում է արգանդի պարանոցի բջիջների իմունիտետը՝ կանխելով ախտաբանական վիճակների առաջացումը։ Կարելի է ասել, որ պրույրը կարող է կանխել արգանդի պարանոցի դիսպլազիայի առաջացումը։
ՆԱՊ-ի առաջացրած բարդությունները
Արյունահոսություն։ Դաշտանն առատ է դառնում, ինչի արդյունքում կարող է սակավարյունություն զարգանալ։ Հնարավոր է նաև, որ արյունահոսություն դիտվի դաշտանների արանքում և սեռական հարաբերությունից հետո։
Բորբոքում։ Հնարավոր է, որ պարույր կրելու դեպքում սեռական հարաբերության ընթացքում ցավ, անհարմարություն և պարույրի արտանկում լինի։ Երբեմն շատանում է նաև հեշտոցային արտադրությունը։
ՆԱՊ չի տեղադրվում հետևյալ դեպքերում՝
- միոմա և արգանդի խոռոչի ձևախեղումներ,
- հիվանդության պատմության մեջ սակավարյունություն, ինչպես նաև առատ դաշտան,
- բորբոքային հիվանդություններ,
- ծխող կանանց հակացուցված է հորմոն պարունակող պարույրը,
- փոքր կոնքի օրգանների և հավելումների բորբոքային հիվանդություններ,
- մետաղների հանդեպ ալերգիա,
- հղիության կասկած,
- օնկոլոգիական հիվանդություններ,
- արգանդի հիպոպլազիաներ և զարգացման անոմալիաներ և այլն։
Ներարգանդային պարույրը սովորաբար տեղադրվում է 3-5 տարով: Այնուհետև պահանջվում է հեռացնել այն։
Ցուցումներ պարույրի հեռացման համար՝
- ցավ,
- արյունահոսություն,
- ջերմային ռեակցիա,
- ընդհանուր հիվանդագին վիճակ,
- ալերգիկ ռեակցիա և այլն։
Նմանատիպ նյութեր
Ներարգանդային պարույրը որպես բեղմնականխիչ միջոց
Ճի՞շտ է, որ ներարգանդային պարույրի առկայությամբ հղիանալու դեպքում նպատակահարմար է ընդհատել հղիությունը
Բեղմնականխում և անպտղություն. կա՞ արդյոք կապ
Ներարգանդային պարույր․ տեղադրե՞լ, թե՞ ոչ
15 տարվա ներարգանդային պարույր
