Տրիխոմոնիազի ախտորոշումն ու բուժումը
4314
Տրիխոմոնիազն ամենատարածված սեռավարակներից է։ Հարուցիչը հեշտոցային տրիխոմոնադներն են, որոնք անցնում են միզուկ և ներքին սեռական օրգաններ։ Հիվանդությունը բնորոշվում է գաղտնի կարճատև շրջանով (5-15 օր)։
Հիվանդության վաղ գանգատների ի հայտ գալուն կարող են նպաստել գինեկոլոգիական հիվանդությունները, էնդոկրին համակարգի խանգարումները, նյութափոխանակության խանգարումները, ինչպես նաև հիգիենայի կանոնների խախտումը։ Բակտերիաներն ակտիվորեն բազմանում են մենստրուացիայի շրջանում։
Հիվանդությունից ազատվելու համար խիստ կարևոր է վաղ ախտորոշումը և ժամանակին ստացած ճիշտ բուժումը, որպեսզի այն չդառնա քրոնիկ կամ թաքնված։ Տարբերում են տրիխոմոնիազի սուր, ենթասուր և թույլ ընթացքով փուլեր։ Քրոնիկ տրիխոմոնիազը (երկու ամսից ավել) տարբերվում է երկարատև ընթացքով և սրացումներով։
Տրիխոմոնադակրությունն ընթանում է առանց ախտանշանների, սակայն մեծ է լինում վարակման ռիսկը։ Սուր և ենթասուր տրիխոմոնիազն ընթանում է արտաքին սեռական օրգանների ցավով, քորով և այրոցով։ Միզուկում հայտնվելու դեպքում ի հայտ է գալիս թարախանման արտադրություն, միզելիս դիտվող ցավով, հնարավոր է, որ նաև արգանդի պարանոցի էրոզիա զարգանա։
Ախտորոշումը
Ախտորոշումը հիմնվում է հեշտոցից, արգանդի պարանոցից, միզուկից կամ մակերեսային էրոզիայից վերցված քսուքի մանրադիտակային հետազոտության արդյունքների վրա։ Ընդ որում՝ պրոցեդուրային նախորդող շաբաթվա ընթացքում չի կարելի հակատրիխոմոնադային որևէ դեղորայք օգտագործել։
Ինչպես ցանկացած այլ սեռավարակի դեպքում բուժումը ցուցված է լինում երկու զուգընկերներին էլ՝ և կնոջը, և՛ տղամարդուն, հատկապես եթե վերջինս գանգատվում է ցավից կամ ունի այլ ախտանշաններ։
