Ցավ սեռական հարաբերության ժամանակ. ինչի մասին է վկայում

Սեռական հարաբերության ժամանակ զգացվող ցավը մի խնդիր է, որին բախվում են ոչ միայն այն աղջիկները, որոնք նոր են սկսել սեռական կյանքով ապրել, այլև այդ հարցում արդեն իսկ փորձառու կանայք: Երբեմն նրանք գլխի չեն ընկնում, որ անհրաժեշտ է դիմել բժշկի: Առաջինները համարում են, որ սկզբնական շրջանում այդ բնական է (որքա՞ն է շարունակվում սկիզբը), երկրորդներն էլ կարծում են, որ անհամատեղելիությունից է կամ էլ խնդիրը տղամարդուց է, քանի որ նախկին զուգընկերոջ դեպքում այդպես չէր լինում:

Ստացվում է այնպես, որ նրանք այդպես էլ չեն դիմում համապատասխան բժշկի, և որոշ ժամանակ անց օրգանիզմը հարմարվում է ցավին և սկսում նախապես սպասել. ամրապնդվում է պայմանական ռեֆլեքսը: Կինն սկսում է վախենալ և խուսափել հարաբերությունից կամ էլ զավն զգալ անգամ այն դեպքում, երբ պատճառն այլևս չկա: Պետք չէ հապաղել, տանել ցավը, պետք է անուշադրության չմատնել և դիմել բժշկի:

Ցավի պատճառները (ժամանակագրական կարգով)

1. Կուսազրկում (դեֆլորացիա): Գլխավոր պատճառը՝ վախ: Այն ստիպում է կծկել մարմնի բոլոր մկանները, հատկապես հեշտոցի: Երբեմն կուսաթաղանթն ամուր է լինում, սակայն առավել հաճախ այն առաձգական է, առաջին հարաբերության ընթացքում չի պատռվում, այլ ձգվում է և կտրուկ ցավ չի պատճառում (այդ պատճառով էլ կուսազրկման ժամանակ արյան բացակայությունը բնականոն է և ոչ թե ախտաբանական երևույթ): Այնպես որ հիմնական վախերն առաջանում են վախից: Այն հաղթահարել կարող եք միայն դուք, եթե իմանաք, թե ինչ է կատարվում ձեզ հետ և վստահեք ձեր տղամարդուն, հստակ իմանաք, որ պաշտպանված եք անցանկալի հղիությունից և վարակումից:

Առաջին անգամ պետք է պաշտպանվեք պահպանակով. ուրիշի մանրէները, որոնք բնական են մի օրգանիզմի համար (տղամարդու), ընկնելով նոր օրգանիզմ (կնոջ), բորբոքում են առաջացնում՝ հեշտոցի (կոլպիտ) կամ միզուղիների (ցիստիտ) բորբոքում, որոնք կուսազրկման ամենատարածված բարդացումներն են: Ցավը մեղմելուն կօգնի սովորական մթնոլորտը, սիրախաղը, սակայն մկանները լարող և ցավ պատճառող վախի դեմ ամենաարդյունավետ դեղը սերն է: Այն կանանց համար, ովքեր կուսությունից զրկվել են սիրով, այլ ոչ թե հետաքրքրասիրությունից կամ տարիքից դրդված, ամեն բան կատարվում է համապատասխան պայմաններում, առանց շտապելու, առանց ավելորդ նյարդայնության, նուրբ և անցավ:

2. Վագինիզմ: Եթե մերձեցումը (կյանքում առաջին անգամ կամ առաջին անգամ տվյալ տղամարդու հետ, կամ բռնաբարության դեպքում) անհաջող է անցել, ապա դրա նկատմամբ վախն ամրապնդվում է անգիտակցականում և մկանների կծկում է առաջացնում նախապես՝ սեռական հարաբերությունը դարձնելով անհնարին: Ցավն առաջանում է ոչ թե անդամի ներհրումից, այլ սեփական մկանների կծկումից (հաճախ նմանատիպ ցավ է առաջանում նաև գինեկոլոգիական զննման ժամանակ. իրավիճակի վախն ստիպում մկաններին այնպես կծկվել, որ կոտրվում են զննման պլաստմասե հայելիները և այլն):

Գինեկոլոգին վստահելու և լարվածությունը թուլացնելու դեպքում ամեն բան անցնում է առանց ցավի: Սկզբունքը նույնն է. ցավն առաջանում է ոչ թե օտար մարմնից, այլ սեփական մկանների կծկումից, այսինքն այս պարագայում պետք է փոխել սեփական վերաբերմունքը հարցի վերաբերյալ, գտնել այնպիսի զուգընկերոջ, ում նկատմամբ վստահությունը թույլ կտա ձեզ խաղաղվել և թուլանալ: Եթե կինն ինքնուրույն չի կարողանում հաղթահարել վագինիզմը, ապա պետք է դիմի մասնագետի օգնությանը՝ հոգեբան և սեքսապաթոլոգ:

3. Կուսաթաղանթի ամբողջականության պահպանումը: Մերձեցումն առաջին անգամ չէ, սակայն ցավում է առաջին անգամվա պես: Ճիշտ է, ընթացքում անցնում է, սակայն սկզբում տհաճ է: Սովորաբար կուսաթաղանթն սկզբում չի պատռվում, այլ ձգվում է կամ մի փոքր պատռվում, սակայն պահպանվում է: Երբեմն կուսաթաղանթն անատոմիական իմաստով առաջին անգամ պատռվում է ծննդաբերության ընթացքում: Իսկ մինչ այդ սեռական հարաբերության ընթացքում ներհրման առաջին պահին տհաճ զգացում է լինում: Իրավիճակը հասկանալու դեպքում մի փոքր խոնավացնող քսուքի և տղամարդու քնքշանքի օգնությամբ խնդիրը հեշտությամբ լուծվում է:

4. Բորբոքում: Եթե տհաճ զգացողությունները (ցավ, այրոց, քոր, չորություն) հեշտոցում առաջանում են սեռական հարաբերության ընթացքում կամ նրանից անմիջապես հետո, ապա հավանականությունը, որ բորբոքում կա, մեծ է: Անհրաժեշտ է դիմել բժշկի և անցնել որոշակի հետազոտություններ՝ կապված վարակների հետ: Այդ ընթացքում սեռական կյանքը պետք է սահմանափակել և անպայման պահպանակ օգտագործել: Միշտ չէ, որ բորբոքումը հարուցվում է սեռական ճանապարհով փոխանցվող հիվանդության հարուցչից, այսինքն՝ հիվանդության կասկածի դեպքում պետք չէ զուգընկերոջն անմիջապես մեղադրել դավաճանության համար:

Հաճախ բորբոքման պատճառ է դառնում մարդու օրգանիզմի ֆլորան՝ սնկերը, աղիքային ցուպիկը, ստաֆիլակոկները և այլ բնական միկրոօրգանիզմները: Պարզապես օտար միջավայրում հայտնվելով և պաշտպանության անբավարար աստիճանում (ընկած դիմադրողականություն, դաշտան, հղիություն) նրանք սկսում են բազմանալ և բորբոքման պատճառ դառնալ: Պետք է գրագետ բուժվել և ոչ թե մեղավորներ փնտրել:

5. Կպումներ: Աղիների կամ հավելումների նախկինում տարած հիվանդություն: Եթե երբևէ ունեցել եք պարբերական ցավեր որովայնի ստորին հատվածում (մրսելիս) կամ աղիների հիվանդություն, ապա հնարավոր է, որ փոքր կոնքում կպումներ հայտնաբերվեն: Եթե երբեք այսպիսի գանգատներ չեք ունեցել, ևս հնարավոր է, որ կպումներ լինեն, քանի որ հիվանդությունը կարող էր ընթանալ առանց նախանշանների: Կպումներ ունի մեծահասակ կանանց մեծ մասը, սակայն շատերին այն չի անհանգստացնում և վնաս չի պատճառում:

Ոմանց էլ ցավ է պատճառում ձգվելիս՝ գինեկոլոգիական զննման և հարաբերության ընթացքում: Ընդ որում՝ ցավը, ի տարբերություն վերոնշյալ իրավիճակների, որովայնի խոռոչում կախված է սեռական հարաբերության դիրքից և ագրեսիվությունից: Հիմնականում հարմար դիրքի ընտրությունն ազատում է ցավից, իսկ եթե այն շարունակում է և անհանգստացնում նաև սեռական կյանքից դուրս իրավիճակներում, ապա պետք է բուժել քրոնիկական բորբոքումը (նաև ֆիզիոթերապիայի միջոցով):

6. Վնասվածքներ, պատռվածքներ, հետծննդաբերական և հետվիրահատական կարեր: Խնդիրը հնարավոր է լուծել վիրահատական միջամտությամբ կամ էլ առանց դրա, այսինքն խոնավացնող հատուկ քսուքների, կոնքի հատակի մկանների մարզման, հարմարավետ դիրքերի և տեմպի ընտրության միջոցով:

7. Էնդոմետրիոզ: Հաճախ կանայք, դաշտանից հետո կամ առաջ նկատելով քսվող արյունային արտադրություն, իրենք իրենց ախտորոշում են էնդոմետրիոզ: Սակայն էնդոմետրիոզի հիմնական ախտանշանը ցավն է, որն առաջանում կամ ուժգնանում է դաշտանից առաջ և անհետանում է վերջինիս հետ: Եթե նշված արտադրությունն անցավ է, ուրեմն էնդոմետրիոզի մասին խոսք լինել չի կարող:

Եթե ցավոտ է և սեռական հարաբերության, դաշտանի նախօրեին կղազատման ընթացքում ևս ցավ է առաջանում, ապա հնարավոր է, որ այդ ամենն էնդոմետրիոզի ախտանշան լինի: Սեռական հարաբերության ընթացքում ցավն զգացվում է ներսում և բավականին ուժգին է, ինչն անհնար և տանջալի է դարձնում հարաբերությունը կամ ցիկլի այդ շրջանը:

8. Երակային կանգ փոքր կոնքում: Անկանոն սեռական կյանք, անբավարարվածություն, ժուժկալություն, հարաբերություններից դժգոհություն. այս ամենի արդյունքում արյունը մատակարարվում է օրգաններին, իսկ անհրաժեշտ հետմղումը բացակայում է: Սկզբնական շրջանում սա առաջացնում է ծանրության զգացում, անբավարարվածություն, ցավ առանց բավականաչափ լիցքաթափման ավարտված սեռական ակտից հետո: Ժամանակի ընթացքում միակ միջոցը՝ բավարարվածությամբ ուղեկցվող կանոնավոր սեռական կյանքը, ոչ թե օգնում է, այլ ընդհակառակը, դառնում է սրող գործոն. հեշտոցի այտուցված պատերն սկսում են ցավել հենց սեռական ակտից, մերձեցման ընթացքում սուր ցավ է առաջանում:

Այդ վիճակը ոչ միայն տհաճ է, այլև վտանգավոր. այն կարող է նպաստել մի շարք գինեկոլոգիական հիվանդությունների զարգացմանը՝ արգանդի միոմա, էնդոմետրիոզ, մաստոպատիա, ձվարանների դիսֆունկցիա և այլն: Փորձեք անբավարարվածությունը չհասցնել անատոմիական փոփոխությունների, սովորեք ինքներդ ձեզ հաճույք պատճառել և սովորեցրեք դա անել նաև ձեր ընկերոջը: Դրանով ուրախություն կպատճառեք և՛ ձեզ, և՛ նրան՝ պահպանելով առողջ օրգանիզմը և ընտանեկան հարաբերությունների առողջ մթնոլորտը: Հիմնական բժշկական բուժումը ֆիզիոթերապիան է և գինեկոլոգիական մերսումը, ինչը, ըստ էության, սեռական ակտի փոխարինողն է, այնպես որ ավելի հաճելի է երակային կանգը բուժել տանը՝ սիրելի տղամարդու օգնությամբ:

9. Կոնքային նյարդերի նևրալգիա: Կոնքի պատերի ցավը, որն ուժգնանում է հպումից (սեռական հարաբերություն, գինեկոլոգիական զննում, հեշտոցի ՈՒՁՀ), հաճախ լինում է սուր, կրակոցանման, դեպի ոտքը ձգվող: Նևրալգիան լինում է ցանկացած տեղում՝ դիմային, միջկողային, կոնքային. նյարդը կարող է բորբոքվել սառեցումից, վարակներից, սթրեսից և այլն: Բուժվում է ինչպես մյուս նևրալգիաները՝ տաքացնող քսուքի, ֆիզոպրոցեդուրաների միջոցով:

10. Խոնավության, քսուքի անբավարարություն: Հնարավոր է, որ պատճառը լինի հոգեբանական վիճակը (սիրով զբաղվելու ցանկության պակասը, հղիանալու վախը, զուգընկերոջն անգիտակցորեն մերժելը. հաճախ կինը դա չի խոստովանում իրեն, և օրգանիզմը նրան ակնարկում է դա այդպես), բարթոլինյան գեղձի հեռացումը, որն ապահովում է խոնավացումը (վերջինիս բորբոքումը բարթոլինիտն է) կամ հորմոնային խանգարումները (հետծննդաբերական շրջան, հորմոնային բեղմնականխիչների ընդունում, դաշտանադադար): Հորմոնային խանգարման պարագայում, որը շտկում է պահանջում, օգտակար են լինում իգական սեռական հորմոնների պատրաստուկները, եթե հակացուցված չեն: Մնացյալ դեպքերում անհրաժեշտ է օգտագործել արհեստական խոնավացնող քսուքներ, հատուկ ինտիմ գելեր, որոնք վաճառվում են ցանկացած դեղատանը:

Այսպիսով, իմացեք, որ ցավը միշտ խանգարման ազդանշան է, վկայում է, որ օրգանիզմում մի բան այն չէ: Միգուցե դա չլինի լուրջ բուժում պահանջող հիվանդություն, այլ լինի հոգեբանական խնդիր, միևնույն է, խանգարում է: Ցավի միջոցով օրգանիզմը կարծես ուշադրություն է պահանջում և օգնություն խնդրում: Փորձեք լսել նրան, բժշկի միջոցով հասկանալ և օգնել:

Առողջ եղեք և թող որ կյանքն իր բոլոր դրսևորումներով, այդ թվում և հատկապես սեռական, միայն հաճույք պատճառի: