Ռեկտոցելե․ ախտորոշումն ու բուժումը

Ռեկտոցելեն ուղիղ աղիքի պատերից մեկի արտանկումն է (պրոլապս), որը կղարձակման խանգարում է առաջացնում։ Առաջնային ռեկտոցելեն ենթադրում է առջևի պատի արտանկում դեպի հեշտոց, իսկ հետինը՝ հակառակ պատի արտանկում։

Խնդիրը կարող է ի հայտ գալ ծանր ծննդաբերության, փոքր կոնքի օրգաններում արյան և ավշի միկրոշրջանառության խանգարման, էստրոգենների մակարդակի նվազման, ճարպակալման, նստակյաց ապրելակերպի և որովայնում ճնշումը մեծացնող քրոնիկ հիվանդությունների առկայության պատճառով։

Ռեկտոցելեն հիմնականում հանդիպում է կանանց դեպքում, երբեմն էլ՝ տղամարդկանց։ Վերջինների դեպքում այն կարող է պայմանավորված լինել ֆիզիկական գերծանրաբեռնվածությամբ և քրոնիկ փորկապությամբ։

Ախտանշանները

Ռեկտոցելեի հիմնական ախտանշաններն են՝

• դեֆեկացիայի կեղծ կանչ, 
• դժվարացած դեֆեկացիա, 
• սեգմենտացված պինդ կղանք, 
• թերի դեֆեկացիայի կամ դրա անհնարինության զգացում, 
• հետանցի շրջանում մշտական անհարմարություն։ 

Հիվադության վտանգն այն է, որ այն զարգացման թաքնված հակում ունի։ Աղիքի արտանկումը դժվարացնում է դեֆեկացիան, ինչի արդյունքում ջիգ տալիս մեծանում է ներորովայնային ճնշումը՝ խորացնելով հիվանդությունը։

Արդյունքում հնարավոր է, որ բարդություններ և այնպիսի հիվանդություններ առաջանան, ինչիսիք են անալային ճաքը, թութքը և այլն։ Ռեկտոցելեի անտեսումը կարող է հանգեցնել ներքին սեռական օրգանների կամ արգանդի արտանկման։

Ռեկտոցելեի աստիճանները

Առանձնացվում է ռեկտոցելեի երեք աստիճան։ Առաջին աստիճանը բնորոշվում է դեֆեկացիայի աննշան դժվարացմամբ, այդ պատճառով հաճախ աննկատ է մնում։ Երկրորդ աստիճանի դեպքում աղիների թերի դատարկման զգացում է առաջանում, արտանկումը շատանում է և տարածվում դեպի հեշտոց։ Այդ փուլում շատերն սկսում են ինքնաբուժությամբ զբաղվել և լուծողական ընդունել, որը միայն ժամանակավոր արդյունք է ապահովում։

Համապատասխան բուժման բացակայության դեպքում զարգանում է երրորդ աստիճանը, որին բնորոշ են դեֆեկացիայի կեղծ կանչերը, կղարձակման դժվարությունը։ Բուժումը

Բուժումն իրականացվում է դեղորայքի, հատուկ դիետաների և ֆիզիոթերապևտիկ միջոցների օգնությամբ։ Երկրորդ և երրոդ աստիճանների դեպքում վիրահատական միջամտություն է կատարվում: