Վագինիզմ. ինչ խնդիր է և ինչպես է բուժվում

Վագինիզմը հեշտոցի շրջանաձև մկանի, ինչպես նաև շեքի մկանների ոչ կամածին և ցավոտ կրճատումն է, որն ի հայտ է գալիս առնանդամի կամ գինեկոլոգիական զննման ընթացքում բժշկական գործիքի (անգամ ամենափոքր առարկաների, օրինակ՝ տամպոնի) ներհրման փորձի ժամանակ: Երբեմն վագինիզմի ծայրահեղ ծանր դեպքերում մերձեցման մասին միտքն անգամ մկանների ոչ կամածին ջղաձգում է առաջացնում, որը տհաճ կերպով տարածվում է ազդրի ներսի հատվածում և ուղեկցվում ցնցումներով ու ցավով:

Այս երևույթի հաճախականությունը մեծ չէ. հանդիպում է երիտասարդ կանանց 3-4 %-ի շրջանում: Խանգարումը կարող է առաջանալ ցանկացած տարիքում, հիմնականում մինչև 25 տարեկանը և տարբեր պատճառներով: Ոմանց դեպքում վագինիզմն առաջանում է առաջին մերձեցման վախից, կոպիտ կուսազրկումից, բռնաբարությունից կամ այլ տիպի բռնությունից հետո, տեսողական վախից, սթրեսից, բորբոքային հիվանդությունից հետո, սեռական կյանքի մասին տարրական գիտելիքների պակասից, զույգի ամաչկոտության պատճառով ոչ բավարար խոնավացման հետևանքով և այլն:

Կարդացեք՝ Վագինիզմ (ոչ օրգանական ծագման)

Այս վիճակն անհանգստացնում է զույգին, առավել ևս, երբ տղամարդու ամենանուրբ վարվելակերպի դեպքում անգամ կնոջ կոնքի հատվածում ցավ է զգացվում: Նա փորձում է խուսափել սեռական հարաբերությունից և եթե անգամ տեղի է տալիս (վագինիզմի թեթև դեպքերում), ապա տհաճ զգացողությունների գնով: Հատկանշական մի փաստ կա. կանանց մեծամասնության սեռական գրգռվածությունն բավականին արագ է ի հայտ գալիս, հեշտոցը նորմալ է խոնավանում, նախնական գուրգուրանքները հաճելի են և բավարարություն են պատճառում, պահպանվում է սեռական հակումը և օրգազմի հասնելու կարողությունը:

Բազմաթիվ կանանց օրգազմի կամ նորմալ սեռական կյանքի բացակայությունը խելագարության է հասցնում, սակայն հազվադեպ են դիմում բժշկի՝ համակերպվելով իրավիճակին կամ մտածելով, թե ամոթ է, անհարմար է խոստովանելը և այլ արդարացումներ գտնելով: Հաճախ բժշկի են դիմում այն ամուսինները, ովքեր ցանկանում են երեխա ունենալ, սակայն կնոջ խնդիրը թույլ չի տալիս հղիանալ: Սրանք «կույս ամուսնությունները» են (վիրգոգամիա): Նշենք ուրախալի մի փաստ. այն դեպքերում, երբ կինը ռիսկի է դիմում և հաջողացնում հղիանալ վագինիզմի պայմաններում (վագինիզմի թեթև տեսակի կամ սերմի ներհոսքի դեպքում), ծննդաբերությունից հետո խանգարումն անհետանում է:

Ցանկացած դեպքում հարկավոր է դիմել մասնագետի: Եթե գինեկոլոգի զննումից հետո բացառվում են բոլոր ֆիզիկական պատճառները, ապա պատճառը հոգեբանական է և ճիշտ կլինի դիմել հոգեբանի կամ սեքսոպաթոլոգի: Որքան շուտ դիմեք մասնագիտական աջակցության, այնքան արագ կվերականգնվի սեռական առողջությունը: Ընդ որում՝ ոչ միայն կինն է տանջվում, այլև տղամարդը, ում համար երբեմն պատճառն անհասկանալի է և անորոշ:

Հաճախ կինը չի արտահայտվում իր խնդրի մասին, քանի որ ինքն էլ չի կարողանում հասկանալ իր վիճակը, իսկ տղամարդը գաղափար անգամ չի ունենում մկանային ոչ կամածին կծկումների մասին և սկսում է մտածել, որ միգուցե ինչ-որ կերպ նեղացնում է զուգընկերուհուն կամ էլ վերջինս միտումնավոր է անում, որպեսզի խուսափի մերձեցումից: Եթե տղամարդն իմանում է, որ ցավեցնում է և տհաճ զգացողություններ պատճառում, սկսում է ավելի ու ավելի պասիվ լինել սեռական ոլորտում, կարող են էրեկցիայի խանգարումներ լինել, հատկապես, երբ տղամարդն իրեն մեղավոր է զգում: Այն դեպքերում, երբ տղամարդն ստեղծված իրավիճակի համար մեղադրում է կնոջը, ժամանի ընթացքում նրա համբերությունը հատնում է, դյուրագրգռություն է ի հայտ գալիս, և սկսում է սեռական այլ օբյեկտներ փնտրել, որպեսզի բավարարի սեռական ցանկությունը և «նորմալ սեռական հարաբերություն ունենա»:

Վագինիզմն ավելի հեշտ է բուժվում, քան կանանց այլ սեռական խանգարումները: Բուժումը համակողմանի է, անհատական մոտեցմամբ և ներառում է մի շարք քայլեր, որոնցից են հոգեվերլուծությունը և անհատական հոգեթերապիան (վարքաբանական թերապիա): Վերջիններս օգնում են այցելուին հաղթահարել ներքին կոնֆլիկտները և տագնապը, սեռական իմպուլսն ուղղել շրջապատող մարդկանց և իր համար ընդունելի ուղղությամբ, օգնում են ինքնավստահություն ձեռք բերել և ազատորեն խոսել սեփական սեռական պահանջմունքների մասին, վերացնել հոգեբանական այն գործոնները, որոնք խոչընդոտում են հեշտոցի խոնավացմանը, էրեկցիային և օրգազմին:

Կրկնակի սեքսաթերապիա: Սա երկու զուգընկերների բուժումն է: Խնդիրն առնչվում է երկուսին, այդ պատճառով երկուսն էլ պետք է աշխատեն սեռական աններդաշնակությունը վերացնելու հարցում: Թերապիայի ընթացքում զույգը և բժիշկը քննարկում են սեռական գործառույթի հոգեբանական և ֆիզիոլոգիական կողմերը, բուժման սկզբունքները, մեթոդները և այլն: Այնուհետև զրույցի շարունակությունը զույգը տեղափոխում է ինտիմ պայմաններ: Թերապիան նպատակ ունի ամուսնական կապի ներսում ստեղծել կամ վերականգնել սեռական և հոգևոր բնականոն շփումը, ամուսնուն բացատրել սիրախաղի (ավելի շատ, քան բուն ակտի և օրգազմի) կարևորությունը կնոջ համար:

Կիրառվում են հատուկ մեթոդներ և վարժություններ: Բժիշկը զույգին բացատրում է հեշտոցի մկանների ոչ կամածին կրճատման բնույթը և կնոջ սեռական օրգանների զննման ընթացքում զուգընկերոջ ներկայությամբ (ըստ կնոջ ցանկության) ցուցադրում ռեֆլեքսը: Ընդ որում՝ զննումն այնպես է իրականցվում, որ կինը նույնպես հնարավորություն է ունենում հայելիների միջոցով հետևել ընթացքին: Այնուհետև բժիշկը կնոջը որոշ հնարքներ է սովորեցնում, որոնք թույլ են տալիս թուլացնել հեշտոցը շրջապատող մկանները:

Ամենաարդյունավետ միջոցը, ըստ երևույթին, մկանները միտումնավոր կծկելը և թուլացնելն է: Այնուհետև կնոջը տրամադրվում են տարբեր չափերի լայնացնող սարքեր: Դրանցից ամենափոքրը՝ մատից մի փոքր հաստությամբ, բժիշկը մտցնում է հեշտոցի մեջ՝ ի զարմանս կնոջ: Հաջորդիվ նրան ցուցումներ են տալիս, թե ինչպես կարող է ինքնուրույն օգտագործել լայնացնող սարքը (օրվա ընթացքում մի քանի անգամ՝ 10-15 րոպե հեշտոցում թողնելով): Այս նպատակով կարելի է օգտագործել ոչ մեծ արհեստական առնանդամ: Նպատակահարմար է գործողությունը կատարել լոգարանում: Վագինիզմ ունեցող կանանց մեծամասնությունը 5-6 օր անց կարողանում է օգտագործել ամենահաստ լայնացուցիչը, որը համապատասխանում է էրեկցիայի վիճակում առնանդամի չափերին: Այս վարժություններից կամ սեռական ակտից 20-30 րոպե առաջ առավել ցավոտ հատվածներում կարելի է լիդոկայինի քսուք կամ անեսթեզին օգտագործել:

Որպես տնային հանձնարարություն՝ կնոջն առաջարկվում է կատարել հետևյալ վարժությունները.

Սեռական մկանների կառավարում: Այս նպատակով պետք է ձգել մկանները, կծկել, այնուհետև թուլացնել, դեպի ներս ձգել հեշտոցը (միաժամանակ կրճատելով հետանցքի մկանը և հեշտոցի շրջանաձև մկանը): Այս վարժությունը բարելավում է կնոջ սեռական օրգանների արյան շրջանառությունը, զգայունակությունը, սեռական գրգռվածություն է առաջացնում և հետագայում խորացնում է օրգազմի զգացումը:

Մատի ներհրում հեշտոցի մեջ: Կինը մատով տարբեր շարժումներ է կատարում՝ մի կողմից մյուսն է շարժում, պտտում է, ծալում է և այլն: Հաճախ կինը նշում է, որ դժվարանում է այդպիսի շարժումներ կատարել, քանի որ վախենում է ցավեցնել, սակայն սա շատ կարևոր վարժություն է, և կարողանա հանգիստ կատարել, ապա հաջողությունն ապահովված է:

Առնանդամի ներհրում նստած դիրքում: Այս պարագայում պետք չէ ակտիվորեն ինչ-որ բան անել, պետք է առնանդամի վրա այնպես նստել, ինչպես այն մտնում է: Սեփական մարմինն զգալով՝ կինը կարող է հեշտությամբ այնպիսի դիրքեր ընդունել, որոնց դեպքում ներհրումը կատարվում է հեշտոցի օղակով, իսկ առնանդամը չի սեղմվում պատերին:

Այս ամենը, բնականաբար, պետք է կատարել նախնական գուրգուրանքներից, սիրախաղից և վերոնշյալ վարժություններից հետո:

Բուժումը շարունակական չէ, անհատական է յուրաքանչյուր կնոջ համար և պահանջում է մինչև 10 հանդիպում: Ամուսինների փոխըմբռնման և համբերատարության, ինչպես նաև մասնագետների օգնությամբ հնարավոր կլինի մեկընդմիշտ վերականգնել սեռական հարմարավետությունն ու ներդաշնակությունը՝ ազատվելով վագինիզմից: Որոշ ժամանակ անց ժպիտով կհիշեք խնդրի մասին՝ գրեթե չհավատալով, որ այն երբևէ եղել է: